Müşahede odası bir ölüm döşeğiydi
Sessiz sedasız yatar nefesin tüketmişti
Yanındaki bir kaç bay bir tek de bir bayandı
Hasta durur yerinde sızlanmadan yatardı
Ellerin uzatmıştı gözleri kapalıydı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta