Müşahede odası bir ölüm döşeğiydi
Sessiz sedasız yatar nefesin tüketmişti
Yanındaki bir kaç bay bir tek de bir bayandı
Hasta durur yerinde sızlanmadan yatardı
Ellerin uzatmıştı gözleri kapalıydı
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta