Efendim Fatih Kastamonu'nun küçük bir kasabasında dünyaya gelir büyür
ve İstanbul'a ablasının yanına gelir.Tekstilde işe başlar Ferda ile evlenir.
Bir kız çocukları olur.Berna ismini koydukları kız çocuğu doğduğu günden itibaren başlarına dert olur.Berna sürekli ağladığı için komşular rahatsız olur.
Alt komşu
Merve hanım:Ferda bu çocuğu doktora götürün rahatsızlığı var galiba sürekli ağlıyor.
Ferda hanım:Ah Merve hanımcığım kaç defa götürdük doktor hiç bir rahatsızlığı yok diyor asabi herhalde ondan ağlıyor üst komşu.
Berna,çok üzülür ve arkadaşları ile vedalaşır okuldan ayrılır eve gider.
Ferda hanım:Kızım bu saatte evde ne işin var?
Berna:Okuldan atıldım anne.
Ferda hanım:Ne yaptın da okuldan kovuldun?
Berna: Hiç bir şey yapmadım anne.
Ferda hanım,okula gider müdür bey ile konuşur.
Trabzon'un of ilçesinin Köyünde dünyaya gelen Ayşe hanım,Süleyman bey,ile evlendik sonra İstanbul'a yerleşir eski günleri eski dostlukları İstanbul'da bulamayan Ayşe hanım,Köyüne dönmek ister. Eşi istemediği için köyüne dönemeyen Ayşe hanımın Ozan,Ve Sezer,İsminde oğlu vardır.aynı apartmanda yaşadığı komşuları Nermin hanım, eşi Ahmet bey,Canan, ve Candan,isimli 2 kızı ile yaşar.Nalan hanım,eşi Semih bey,Buse,ve Ozan, isimli 2 çocuğuyla aynı apartmanda yaşar.Ayşe hanım,apartmanda karşılaştığı Nermin hanım, ile dertleşir
Ayşe hanım:Ah Nermin hanumcuğum o kadar söyledim bizim hamsi kafalıya köye dönelim diye ama kafası basmayi şeytanın biri diyor boşa gitsun para verupta almaduk da
Nermin hanım:Ne oldu sabah sabah sinirlisin?
Ayşe hanım:Köyümü özleyirum.
Nermin hanım:Ayşe hanım, senin yetişkin çocukların var çocuklar okuyor köyde yapamazlar
Ayşe hanım: Çocuklar yurtta kalır sıkıntı olmaz ama Süleyman, gitmek istemiyor.Ah Nermin Hanumcuğum memleketteki eski günleri o kadar özleyirum ki anlatamam.
Semih bey:Bende bu işin sonu kötü diyorum.
Süleyman bey:Soru 1 kadunlar kocalaruna sabah neden kahvaltu hazurlamaz?
(a) Kahvaltu içun uykumu bölemem
(b) Gitsun nerde yaparsa yapsun
(c) Her gün traş olduğu içun sözü geçmeyi
(d) İş yerine yapar gerek yok deyirum.
Dursun:Ne aldınız bakayım?
Hatun:Bak bu eteği Aysel'e Kazağı da kendime aldım.
Dursun:Bunlar güzel değil sen bunları haftaya geri götür mağazadan alalım.
Dursun,Hatun,Aysel mağazaya gider.Güzel kıyafetler alır köye döner.Köydeki kadınlar Dursun karısına,kızına güzel elbiseler almış bizim neyimiz eksik diye kocalarının başının etini yer zorda olsa eşlerinden para alırlar köyde değişiklik başlar.
Hasan:Dursun, dünkü çocuğun lafıyla hareket ediyorsun.ben tarla aldım borcum var. Karım para diyor başka bir şey demiyor.Yarın bir gün köyde yaşayamayız diye tuttururlarsa ne yapacağız?
Dursun:Ben Eren'in her sözüne katılıyorum.Akıllı çocuk.
Her gün acı haberden bana fenalık geldi
Savaş, şiddet her yanda yürekleri tüketti
Unuttular ölümü sanki dünya bakiydi
Bıktım usandım artık gidiyorum uzaya
Bir çocuğu çaresiz bırakmaya değermi
Kayan bir yıldız gibi gittin çok uzaklara
Hüzünlü gecelerde bıraktın beni vefasız
Ve yalnız aleme sen bir tanem sen ki
Benim yaşama hevesim sen ki benim
Dünyamdın sen benim dermanım
Seni evlatlıktan reddedeceğim. tüm mal varlığımı kimsesiz çocuklar vakfına bağışlayacağım. hayırsız evlat sen iŞevkat hanım,annesinin odasından çıkar ablası Metanet hanımı, arar.
Metanet hanım:Ne oldu kardeşim anneme kötü bir şey mi oldu?
Şevkat hanım:Nerede o günler.Abla çok bunaldım gelir misin?
Metanet hanım:Hemen yola çıkıyorum.
Metanet hanım,gelir.
Şevkat hanım:Abla annem beni çıldırtıyor gündüz anıları anlatıyor. Gece müzik dinliyor.Anıları tazeliyormuş birkaç gün sen kal bende yazlığa gideyim de kafamı dinleyeyim.
Beraber yürümüştük sevda ülkesine doğru
Ne hayallerle ümitlerle birbirimize bağlandık
Kırılan kalplerle yalnızlığımızla başbaşa kaldık
Bir tebessüm bile kalmadı artık yüzümüzde
Unutulurmu bilinmez böyle sevda zamanla
Ruhumda meltem gibi esen
Sen karanlık gecelerin sabahı
Beklemesi gibi sen gönül
Dergahımın ödülü ve onuru sen
Bakışlarında aşkı gördüğüm vefalı
Yüreğimin bitmeyen umudu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!