Hatice Parlatıcı Şiirleri - Şair Hatice ...

Gönül isterdi ki;
Mutluluğunu yazayım ülke'min.
Karlı dağlarının tutsaklığını,
İnsanlarının naçar kaldığını değil!
Sevdaların tükenişini
Umut yerine..

Bağrım yangın yeri,
Yakıyorlar,yıkıyorlar,bozuyorlar
Üstüm toprak,insan
Altım zenginlik.....
Ziller oynatıyorsunuz,
Ziller durmadan.

Git gide çember daralmakta
Dar kalıplarda sevda.
Oysa içim bayram yeri
Daha ne sevdalar yaşar burada.
Ne yangınlar sığar yasaklı.
Sonu nereye giderse gider

Gerçek Devrimciler asla satın alınamaz.
Hatice parlatıcı


Ülkemize çelme takılabilir.Önemli olan geri püskürtecek zeka,ilke,güç,cesaret bilimsellik ve yürek olmalı.Devrimcilerde ölümsüzlük bu değerleri içerir.Bu nedenledir ki devrimleri devrimciler yapar.
Hatice parlatıcı

Seni gördüğüm zaman,
o mahzunluğunla eziliyorum,
yürek yarası de istersen
senin şahsında
Bir dünya düşlüyorum,Gerçeğe yakın
nasılmı?

Yıldız'ların içinden
En parlak olanını seçtim,
Benim olsun diye!
Hiç bir zaman ulaşamadım,
Çünkü bana uzaktılar,
Onlara ulaşılacak yol yoktu

Seni okumak için,
Hapislerde mi yatmalıydık
Senin gibi Nazım Hikmet.
Okullardan atılıp
Ülkemizden mi kaçmalıydık,
Düşüncelerimizi yazdık diye.

Hançerin saplandığı
Acılar çöker
Sisli bulutların arasından.
Vurur 12den,yara alırsın..
Ama ölmek yasak
Vatan kurtulmadan.....

Devrim çiçekleri açarken
Sen,o,şu biz olmazsak,
Solacak,
Yarım kalacak Türkümüz.

Kim yenebilir

Bir öğretmen düşünüyorum,
Düşlerimde
Tatlı,cana yakın,sevecen,
Bir öğretmen düşünüyorum,
İçi karanlıklarla dalgalanırken,
Sezdirmeyen..