Şu hastanenin sandalyeleri var.
Ağlaşıp bekliyor insanlar.
Elde çare yok,
Söyleniyor dualar.
Telefon çalıyor, kulak onda.
Her an bekliyor bir çağırışı onda.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta