Hastalık Şiiri - Ümit Terzi

Ne yazmalıyım şimdi
Nasıl anlatmalıyım içimdekini
Dinmek bilmeyen öksürük gibi
İçimi gıdıklayan yıpratan tutkuyu
Ve nasıl çırpındığımı
Yeni yakalanmış balık gibi
Ucunda misinanın
Ağzımda bir çengel
kurtulamadığım
Belki istediğim
Ama hep çabaladığım
Uzak kalmak
unutmak için...

Başka bir aşk aradım
Anlamsız mekanlarda
Şişenin dibinde
Sen yokken
Ve daha gitmemişken
Gönderememişken
yüreğimden...

Boynum düşüyor şimdi omuzlarıma
Başım bir külçe
Yerçekimine inat ben dururken ayakta
Yüreğim yol arıyor
İçimi yarıp varmak için
Toprağın altına
Kapkara, yumuşak...

Belki iyi olurdu
Soğuk bedenimle
Üstümde birkaç tahta...

Biliyorum bir hayal bu
Kadehimden son damlada
içtiğim içkim gibi
Bu son diyerek sürekli
yaktığım sigaralar gibi

Neden içiyorum bu kadar
“Çok yaşamaz benim gibiler”
demiştim dostlara
Acep yalancı olmamak için mi
bütün çabam?

...............

Hakkım yok biliyorum
Ne sevmeye, ne istemeye
Ne de titremeye aşkınla
Sen başkasını severken
Başkasının iken

Ama bu salak kafam
Anlamıyor epeydir
Dinlemiyor söylediklerini dostların
İnanmıyor uydurduğum yalanlara
Uzak kalmak için senden

Nefret çabaları ise
komik
Çaresizim...

....................

Hayrola çok mu şaştın
Kalemi eline alınca
Bildiklerini kendinden saklamak
bu kadar kolay mı sence

Unuttun mu
Beyaz kağıtlara,
Yumuşak uçlu kalemlere zaafını?

İstesen de bırakmayı
Mecbursun yazmaya
Hasta ruhunun tek ilacını
Gün aşırı
Yemeklerden sonra almaya...

Acıktım artık
Bu acıyı unutmak gerek
Hayatın verdiği başka zevklerle...

Durma iç yine
Bir balığın
acıyan donuk gözlerle
Yattığı tabağınla
Söylediğin şarkılarla
“Götür “
“İçelim güzelleşelim”
“Sesini duyalım”...

Ve unutmaya çalışırken
Yine boğulalım hüzünle
Biraz olsun unutalım
Güzelleşelim...

Her öksürüğün peşine
bir sigara
Her aşkın peşine
bir şiir
Her hüznün peşine
bir yudum
Ancak böyle sürer
Şu kısa yaşam...

Ah bir bitse
bitse...