Hastahane günlüğüm - 3

Hastahane günlüğüm - 3
 

“..kes şuradan..
çabuk davran
bırakma kancayı..
yaklaştır ışığı
düğüm at
sıra sende…dikiş şuradan ….”
uzayıp giden
daha nice sözler
latince kelimeler
sırtımda ne yapıyorlar
küçük bir parça alacaklar
başımda bir cerrah 8 görevli
lazer ışınlı bir müdahaleydi
yapılan lokal bir anestezi
kaç yıllık endişenin sonu
olup bitmişti işte konu
acısız sancısız
her şey teknoloji
tüm konuşmalar bitti
sedyeye koydular beni
geldiğim odaya çıkarttılar
kaç kat çıktık asansörle
bir hemşirenin kontrolünde
meğer ne rahatlık
biri tarafından gezdirilmek
sedye ile de olsa kıymet bilinmek
çok hoşuma gidiyordu
tüm hastahane dolaşsak isterdim doğrusu
bir fayton gezisine benzettim
Karşıyaka sahili sanki İzmir’deyim
Saat 14.50
202 no.lu odaya yeniden geldim
kalçadan bir iğne
acısızdı yine korkum yersizdi
hemşireler biliyor işini
pencereden bakıyorum güneşli hava
lacivert renkli boğaza, misafir Marmara
martılar mutlulukla uçuyor
yaşama sevinci dağıtıyor
odadan çıkmadan yağdı
hemşirenin talimatları
bir bir sayıyor
sırtımdan çıkan parçalar
küçük bir tüpde saklılar
zararlı mı
zararsız mı..? ikinci perde
patoloji neticesi
ayrı bir tarihte
devam edecek demek ki
merak ve endişelerim
ne yapalım beklerim
şimdi
müşahade altındayım
ilk ölüm müş gibi
soyunup yeşil bir elbise
daha başlangıçta giyinince
farklı bir aleme
yolculuk başladı
validebağ hastanesinde
belki kısa bir süreçti
fakat güzel tecrübelerdi
hayat ve ölüm gerçeğini
düşündüm
gittim,yaşadım,gördüm
sat 18.30
eve döndüm....

Mustafa kaya
09.03.2004 / validebağ

Mustafa kaya
09.03.2004 / validebağ