Hastahane günlüğüm - 2

saat 9.20
şehrin,
tuzlu mavi duruşunda
içimi yakan açmazlar
ve
bin bir ömür çizgileri geziniyor
202 no.lu oda
hastahanenin ikinci katı
aynı odada da
emekli hasta kendinden çok
çocuklarından dertli
trabzon’lu maliyeci 9 gündür burada
“babam olsa adalet yaparım..” diyor
yaşlı bir kadın 45 gün hastanede
oğlu perişan
sigara isteyen hastaya
tereddüt ettim..

dışarıya döndüm
kadıköy şurada
haydarpaşa orada
ve Marmara
boğaza girmeye çalışıyor
karşıda adalar
inci taneleri gibi serpilmiş
saat 10.20
hemşirenin yüzü bıkkın
sırtı açık yakasız bir entari
idamlık mahkumum sanki
soyuldum sedyeye uzattılar
ölmeden ölmüştüm
kefenlenmiş götürülüyordum
zemin kat ilaç kokuları
kaç koridor geçtik
kaç dönemeç döndük
koşuşan panik görevliler
ışıklar..ışıklar ameliyat masaları
yarı aydınlık odalar
yarı çıplak insanlar
sıram gelmeli
gelince de
bir hemşireye teslim
edildim
lokal anestezi başlıyor …

Mustafa kaya
09.03.2004 / İstanbul