çoçuk ken hastaymışım öğrendim
yaşama tutunacakken ben yoruldum
gülmesi gerekirken yüzümü soldurdum
hayat acımasızmış ben bunu anladım
herkes gibi koşmak oynamak hakkımdı
bunları yapamamak bana verdi hep acı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta