Varlığımı emanet etmiştim ona
O varken hayatımda
Bana ekmek, su gerekmez sanırdım
Hatta demiştim ki "benim dinim, imanım sensin!"
Göğsümdeki tahtta otururken
Altına, yerine kimseyi koyamayacağımdan emin olacağı kadar
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Karşılığı olmayan
Hassasiyet... Atfedilen değer,
Ve "boşuna" dediğimiz emek...
Zamanla öfkeye neden olur,
Şiirdeki gibi..
Tebrikler Gülşah Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta