Hasretin Kara Delik

Yokluğun içime sıradağlar gibi dizilirken
Hasretin kara delik misali
Her gün biraz daha artarak büyüyor
Düşlediğim hayaller
Yaşamın acımasız çarkları arasında
Bir bir can verirken tüketiyorum umutları
Çaresizlikler içinde kıvranırken
Sensizliğin verdiği yaralar gün geçtikçe çoğalıyor
Uyuşuyor bedenim zihnim bulanıyor
Her gece Tanrıya sessizce yakarışlarım
Dindirmiyor asi ruhumdaki acılarımı
Kayıp giden zamana yenik düşüyorum