Gözlerinin daldığı
ellerinin uzandığı
sözlerin yetersiz kaldığı her yerde ben varım,
gözlerinin buğusunda birikecek özlemim,
her nefes alışında her adımında bana dönecek yüreğin,
bir isyan bir çığlık olacak gecenin kör karanlığında bensizlik,
damla damla akacağım tenine beni her istediğinde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta