Kızıl yeleli güneş, kambur dağları aştı,
Bir bulut ufuklardan, adım adım yaklaştı.
Kırlangıçlar belirdi, bakır göklerde önce,
Dağların kıyısına gölgeler dökülünce.
Sonra o yığın yığın, suyu çekilmiş evler,
Perdelerini astı, hayata birer birer.
Kükredi bir sessizlik, şen şakrak sokaklara,
Korkutan bu sessizlik, içimde derin yara.
Islık çalmayan rüzgar, uykuya varan dallar,
Gözlerim uzaklarda sevdiğim bir yüz arar.
Kapı, duvar yabancı, pencereler yabancı,
Ağır hasret dumanı, çöküyor acı acı.
Ne bir kadeh arkadaş, ne bir hayal bu akşam,
Doldurur sevgiliden kalan boşluğu akşam..
Kayıt Tarihi : 3.2.2017 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
7+7 (2007 NİĞDE)
Ağır hasret dumanı, çöküyor acı acı.
Bu güzel şiirden sadece iki satır bile kişiyi etkilenmeye yeter severek okudum yüreğine sağlık İbrahim Vedat şairim
TÜM YORUMLAR (7)