Tutmaya kıyamadığını söylediğin ellerim,
Mezarına bir gül dikti;
Ellerimden nefret ettim Hasan!
Bakmaya kıyamazdın,
Bir çanağa düştü gözlerim!
O çanak ki içi,
Ağzına kadar kan!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
acı içindeyim şuan..yazamam bir yorum..bulamam ki..ne yazsam..söylenecekler en acı en yalın en gerçek haliyle söylenmiş..bu yürek hiç susmasın..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta