BABA
Her baba nehir gibidir
Aktıkça insanı serinletir
Eğer giderse bir gün
Onu uzaklar yine getirir
Ne zaman düşünsem
Anılar önümde seker
Saklansa da sağ taşım
Geçmişi solur her yanım
Evler ısındıkça gülerdi çocuklar
ANILAR PÖRSÜMEZ
Dal budak oldun
Koca su unuttu sandın
O sağ taşlar arasında
Çocukluğunu aradın
1
Şimdi yağmur soluyor düştüğü yerde, ıpıslak saçları ağaçların. Değirmen taşı döndükçe sarar bir yangın.
2
Bir gelip bir gider trenler, bilmez çocukluğum. Gün batımı fuarın açılışını anlatır amca oğlum. Tren görmeyen çocuklara tren şiirini ezberletir okulum.
3
Tek tek dökülür yaprakları çocukluğumun. Sonbaharı gördükçe yanar her yanım.
ANNE
Nasıl uçardı kuşlar?
Neden geceleri öterdi baykuş?
Hayra yormazdın
Darasında saklanırdı kuruş
AĞUSTOS BÖCEKLERİ
Dokunabilirsen dokun gözyaşıma
Al da gel uçurtmamı çocukluğuma
İnsan azalsa da gider aydınlığa
Uzak kalma elini ver güneşime
AH! CORANA
Her insanın bir uzağı
Uzağında hüznü vardır
Anız gibi tüter durur
Bilinmez ne kavrulur?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!