Ne isyan edersin, sen misin sanki?
Umudu elinden alınan benim
Aklıma gelişin öyle bir an ki
Uykusu gözünden çalınan benim.
Ben yandım sönmeyi bilmez köz ile
Gönlüm aşkına esir bakışlarına ramdı
Gözlerini cennetin ışığından nur bildim
Ayağının altında türap olsam ne gamdı
Ezip geçmeni bile kendime onur bildim.
Dünya senle toz pembe hayat sanki masaldı
Gözlerindeki o keder izini
Silmeyi ne kadar isterdim bilsen.
İçine attığın derdin gizini
Bilmeyi ne kadar isterdim bilsen.
Bilirim duygusal narin yapını
Belki de yok pahasına
Satacağım ben bu aşkı.
Hicranın kör kuyusuna
Atacağım ben bu aşkı.
Boş bir hayalmiş gördüğüm
Hangi sokaklarda hangi hallerde
Olduğumun artık bir önemi yok
Hangi avuçlarda hangi ellerde
Solduğumun artık bir önemi yok
Ben böyle değildim yar senden önce
Divane halime sensin tek sebep
Bakışında sevda tütüyor işte
Aşk bir kumar ise kozlar sende hep
Gözlerin gönlümü ütüyor işte
Âmade beklerim bir tek sözüne
Bitmesin bu rüya uyanmayalım
Her zaman böyle düş görülür mü yar?
Hicranın rengine boyanmayalım
Bu aşka karalar sürülür mü yar?
Vuslata gün ver de açma arayı
El ayak çekilip gece olunca
İçimde uyuyan dert uyanıyor
Umudun renkleri bir bir solunca
Ellerim üşürken canım yanıyor..
Değerim yokmuş hiç yar nazarında
Hicran yudumladım hasret meyinden
Efkârım kadehe döküldü bugün.
Sırtımdan vuruldum bir de beyinden
Üstüme kurşunlar sıkıldı bugün.
Kadehler şişeler çare olmadı
Divâne eyledi düştüm peşine
Dolaştırdı diyar diyar gözlerin.
Rastlamadım benzerine eşine
Pervane olduğum o yâr gözlerin.
Bakışında ab-ı hayat bulduğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!