Bir ur büyür içimde günden güne azarak
Bir dert sarar içimi mezarımı kazarak.
Gözyaşımı saklarım ele vermem acımı
Öyle ki hiçbir şeyde bulamam ilacımı.
Ne hayal bıraktım ne gözümde düş
Yarını öldürdüm dünü öldürdüm
Gökyüzüm kararmış yıldızlar sönmüş
Geceyi öldürdüm günü öldürdüm.
Bendini yıkmış bir isyankâr seldim
Senle uyanmak vardı her güneş doğuşunda
Aynı dilim ekmeği bölmek vardı seninle
Sırılsıklam ıslanmak her yağmur yağışında
Mutluluğu tanıyıp bilmek vardı seninle
İçimi ısıtırken saçlarının kokusu
Yer verme hafızanda unut gitsin adımı
Yaşanmış her ne varsa izlerini bir bir sil
Bir hayalin peşinde doldurdum miadımı
Hüzünlere ark olmuş, beni artık ölmüş bil.
Akşam olup havaya karanlıklar pusunca
Yorgun kederlerimin gecelerdir hancısı
Akşamları gönlümde başlar doğum sancısı
Gün geceye devrolup gökyüzü kararınca
Ufak ufak duyulur hüznün ayak sesleri
Yolunu kaybederken bir küçücük karınca
Sevgili arkadaşım Nuray ÇAKMAK' a naçiz bir armağanımdır..
Kocamandır bende senin değerin
Kolay kolay dile gelemez Nuray.
Yoktur bir benzerin yoktur diğerin
Kimseler sen gibi olamaz Nuray.
Senli yanlarından kırptım gönlümü
Beni sattığın o akşamdan sonra
Yerlerden yerlere çarptım gönlümü
Beni sattığın o akşamdan sonra.
Zulmet-i hicrinle büküldü belim
Bir çile ki bırakmıyor yakamı
Öyle kolay çekilmiyor neyleyim
Bozdu duman etti tüm fiyakamı
Gözyaşıyla dökülmüyor neyleyim.
Kursağımda kaldı gönül dileği
Köyken gittiğin bu eller
Şehir oldu gel nerdesin.
Gözlerimden akan seller
Nehir oldu gel nerdesin?
Asır gibi geçti aylar
Yokluğuna sarılıp hasrete bürüneyim
Çıkmazlarda tükensin bütün umut yollarım
Per perişan olayım yıkılıp sürüneyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!