Ben her gün ağlıyorum
Gözümden bir damla yaş akıtmadan
Hatta gülerek çokça zaman
Hani dışardan baksam ben bile mutlu sanırım kendimi
Olmaz olmaz böyle olmaz
Bu dünya sana da kalmaz
Ey sultanım padişahım
Bu dünya sana da kalmaz
Malın, mülkün, ordun olsun
Ben karanlıktaysam
Sen kuzey yıldızım ol benim
Kaybolursam
Yolumu seninle bulayım
Ben bataklıktaysam
Bir cesaret yanına gidip halini hatırını sordum
Nezaketen O'da bana sordu nasılsın diye
Seni gören insan nasıl kötü olur ki diyemedim
Bende iyiyim deyip uzaklaştım yanından
Ne çok da istedim o an O'nu sevdiğimi söylemeyi
Hep kaybedenlerden mi oldum
Gözlerime yaşlar doldurdum
Ama artık ağlamaktan da yoruldum
Sensiz hiç çekilmiyor İstanbul
İstanbul, İstanbul yok başka İstanbul
Eskimez ki bu aşk
Üstü tozlandı diye
Toplanıp bir köşeye kaldırılmaz
Ben sende sen bende olduğun sürece
Mesafeler bizi ayıramaz
Gözleri arkasında bir kız
Gözleri ağlamaklı bir erkek
Ne kız ister gitmek
Ne de erkek sevdiğinin gidişini görmek
Kalplerde burukluk var bugün
Aşkım ben seni görünce nutkum tutuluyor
Sen yanıma gelince nefesim kesiliyor
Bir bakışınla bile zaman sanki duruyor
Gerçekten sevince mantık aşka yeniliyor
Kalbimi özgür bıraktım ruhum dans ediyor
Olurda bensiz, uyanırsan bir sabaha
Gözünde yaşlar yerine, yüzünde mutluluk olsun.
Bilirsin ben hep senin mutlu olmanı isterdim,
Ha benimle, ha bensiz…
Kaderimizde varmış zamansız ayrılık.
Râyrara râyrara râyrara râyrara
Râyrara râyrara râm
Sayıyorum sayıyorum şafak atmıyor
Bakıyorum bakıyorum zaman akmıyor
Biter elbet, biter hasret günü gelince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!