Âteş-i firâkından efkarlıyım bugün,
Bir dün de olsa ayrılığından deliyim.
Sensiz olamam ben, ağlarım öyün öyün,
Kınamayın beni, sevgisiz bir garibim.
Sen olmadığın an, her yer bana karanlık,
Kır çiçeğimsin, hayat kaynağımsın,
Burnumda koku, içimdeki kansın,
Bilmem seni düşünen nasıl yansın,
Dilimde, kalpte, gönlümde sen varsın.
Düşüncemdeki insansın, sultansın,
Her zaman aşkınla yanar dururum,
Elimdeki resminle avunurum,
Ben asıl huzuru sende bulurum,
Yanar bu gönlüm yanar, yâr elinden,
Aktım, gidiyorum sevda selinden.
Hayalimde sen, düşümde sen,
Sensizliktir inan beni kahreden,
Bıktım artık hasretini çekmekten,
Gel desem gelir misin sevgilim.
Karşıki dağlar karla kaplanmış,
Sen benim ciğerpâre’m, ciğerimsin.
Sen benim umudum, göz bebeğimsin.
Öyle ki, benim dışa açılan bir pencere’m,
Bir umut kaynağımsın.
Seni düşünmekle teskin olur bu kalbim,
Yoksa coşardı, yırtardı,
SEZEN...
Sezen, bir ırmak misâli gönlümde coşup gezen.
Aşkıyla çağlayûben, şu bendimi aşıp gezen.
Leylâ misâli kalbimi, gönlümü çalıp gezen.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.
Bir bahar günü peri gibi çıktın karşıma,
Bir güneş misali doğdun, dikildin karşıma,
Âşık oldum sana, tâc ettim seni başıma,
Ödülümüz ayrılık mıydı, söyle sevgilim.
Ayrılığın ateşinden her gün kavrulurum,
Dün seni yine, yine bir türlü göremedim,
Her gece hazan ağlar baharımda,
Konuşmaya çalıştım ama beceremedim,
Tahayyül ettim bu gece seni yanımda.
Düşündüm bugün, anladım sensiz olmaz,
Dışarıdan yağmur tanelerinin sesi geliyor,
Camlara vuruyor şıpır şıpır,
Sanki bana bir şeyler fısıldıyor hatıralardan,
Doğa sanki mateme bürünmüş yastan,
sallanıyor ağaçlar, rüzgardan, ayazdan,
Seni fısıldıyor kulağıma,
Sensiz geçen her dakika zül’dür bana,
Ne yapayım sevgilim, doyamam sana,
Gelip otursan da bir sarılsan bana,
Canım desen sana kucak açmaz mıyım?
Düşündükçe ağlarım, âh’lar çekerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!