Vatan borcu, nâmus borcu, bir gün bitecek,
Sevdiğin o asker sana dönecek,
Bu hasret, bu özlem sona erecek,
Aşkımız bir ömür boyu sürecek,
Bu asker, sende doğdu, sende ölecek…
Garibin kalbinde bülbüller ötmez,
Yanar için için kimseler bilmez,
Arayan olmaz, ocağı tütmez,
Akar göz yaşları sel olur gider,
Yanar için için, kül olur gider…
Kader yolcusuyum ben,
Feryat, isyan ederim,
Sensiz yaşayamam, nasıl veda ederim,
Aşkımız ibadetim, mabedimdir gözlerin,
Seni önce tanrıma, sonra sana emanet ederim.
Dünyalar, dünyalar senin olsun,
Sen benim ol, bana yeter.
Sensiz cennet, cehennem,
Yaşamak, ölümden beter.
Gözleri, aklımı aldı başımdan,
Beni deryalara saldı gözleri,
Koklamadan, okşamadan sırma saçından,
Terk edipte gitti gözü sürmeli,
Aldı beni, gitti gözü sürmeli…
Garip geçiyor hep akşamlar,
Geceler sensiz çok anlamsız.
Derdimi dinlemez sabahlar,
Ben sensiz çok yalnızım, yalnız
Sen benim ciğerpâre’m, ciğerimsin.
Sen benim umudum, göz bebeğimsin.
Öyle ki, benim dışa açılan bir pencere’m,
Bir umut kaynağımsın.
Seni düşünmekle teskin olur bu kalbim,
Yoksa coşardı, yırtardı,
SEZEN...
Sezen, bir ırmak misâli gönlümde coşup gezen.
Aşkıyla çağlayûben, şu bendimi aşıp gezen.
Leylâ misâli kalbimi, gönlümü çalıp gezen.
Senin âşığındır bu garip, mâşûkumsun Sezen.
Sensiz geçen her dakika zül’dür bana,
Ne yapayım sevgilim, doyamam sana,
Gelip otursan da bir sarılsan bana,
Canım desen sana kucak açmaz mıyım?
Düşündükçe ağlarım, âh’lar çekerek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!