Ben bir limanım sense aşk dolu bir gemi,
Sevgi dalgaların vurur kıyılarıma.
O esrarlı seslerle gelir aşk sözlerin,
Huzur,sükun,aşk verir bomboş limanıma.
Neredeydin ki şimdiye kadar hey bahire!
Dur ne olursun gitme ne olur gitme
Gidip de ardından gönlümü eritme
Kalbim dayanmayacak artık bu ritme
Anladım seni gerçekten seviyorum.
Ev boş sensiz, çarşı boş hayat boş bana
İçimden bir şey gelmiyor bu gece,
Bir şey olmasa, keşke sen olsaydın.
Dilimden döküldü bir garip hece,
“Aşkım! ” dedim keşke sen, ben olsaydın.
Aşk dedim,sevgi dedim,heycan dedim,
İçinden gelir ilhamı
Alır eline kalemi
Yazar çizer kelamı
Şair budur vesselam
Deva ararım dermansız derdime,
Aşk-u hicranınla mahzunum bugün,
Yararım yok kimseye ve kendime,
Derd-ü kederinle mahzunum bugün.
Vuslatın güzel lakin firakın zor,
Gönlüm ateş-i aşkınla yanar ey selvi boylum,
Yüreğim kanar kalbim çarpar ey güzel huylum,
Sinemde bir sevgin var ki yığılı katar katar,
Sevgini ver, aşkını ver bana gelsin huzurum.
Sevgini terennüm ettiğimde tutulur kalbim,
Sözlerin bir anlık söylense güzel,
Gözlerin bir an bile baksa güzel,
Bütün güzellikler seninle olsun,
Güzelimle her dem yâranlık güzel.
Seni düşünüyorum,
Sensiz geçen zamanlarımda.
Acı geliyor bana uzak oluşun,
Yalnızlığımı hissediyorum,
Dayanamıyorum buna.
Sensiz her şey boş geliyor bana,
Bana, bana aşkı anlatma,
Onu tanıyorum, sakın ondan söz etme,
Çünkü, çünkü aşka inanmıyorum.
Ben onu tanıyorum.
Sana inanmıyorum, aşka inanmıyorum.
Ben onu tanıyorum,
Tuttuğun gül olmak isterdim,
Yediğin bir dilim ekmek,
Elinde kalem olmak isterdim,
Yazman için sevgimizi tek.
Ayağındaki çizme olmak isterdim,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!