Çaresizliğin kap kara gözlüğünü takanlara
Ufuklar bile sanki siyahın açık bir tonu gibi
Ak kanatlı ap ak bir at iken hayaller
Kırık kanatlarına ağlayan bezgin bir bineğe döner birden
Hani ufuk bir renk cümbüşüydü sonsuzluğu hatırlatan?
Hani hayal bizi gerçeklerden kaçırırdı?
Hani insan ümit ve korku arasında bir gidip bir gelirdi?
Hani zaman acıyı unuttururdu suyun mermeri erittiği gibi?
Hani insan unuturdu acıları ve unutmak bir nimetti?
Yanıldım mı?
Hepsi yalan mı?
NİSAN 2012
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta