Hani tek yürek olacaktık.
Aynı havayı soluyup,
Aynı çeşmeden su içecektik.
Aynı dramlarla hüzünlenip,
Aynı komedilerle gülecektik.
Aynı kumsallarda güneşlenip,
Aynı denizlerde arınacaktık.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta