Yalniz zannedip sansan bile
Insanin kendine tanik etrafinda otlar agaclar vardir
Dal egilir kol uzar yaprak yesillenir ve sararir
Bakarsin uzak yildiz, yakindaki ay
Senden baska hic kimsesizligin soguk ayaza buz tutan sessizliginden
Simsicacik odalarda yanan soba gibidir
Calidan koruluklara eski bir keklik sesi misali yankilanarak
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta