Hamiye Alkış Şiirleri - Şair Hamiye Alkış

Duymuştum baharda kar yağdığını
Son baharın son ayında kış geldiğini
Kar parçalarının camları çizdiğini
Yaz ortasında her tarafın karla kaplandığını
Yaşamıştım aslında bütün bunları.
İyi niyet mi? Saflık mı? diyorsunuz.

Yapma felek yapma, varamıyorum
Anlamsız dünyada, yaşamıyorum.
Kuşlar bile yuvada susmuş
Derlenip toplanıp gelemiyorum.

Anka kuşu oldum, masallara sığdıramadın
Kendimi anlatsamda, asla duyamadın
Sensiz yaşamışım, ne olmuşum bilemedin
Ben çisil çisil, sen çisil çisil, Güneş' de tık yok

Ben suskun suskun, sen suskun suskun,

Şemsiyeler dolaşıyor ellerde.
Yağmur uğulduyor semsiyelerde;
Yağmurun en azgını benim kalbimde.
Dolup dolup taşıyor yaşlar, gözlerimde.
Ben ağlamıyorum;
Şemsiye delinmış tepemde.

bir güzel kar topu oynamak istiyorum
ellerim dona dona sokaklarda.
hasret yüreğim çocukluğuma
ben sana hasretim,kocaba köyü.
ağaçlara çıkıp dallardan atlamak.
değirmene gitmek,kızların peşinden

Ağlama Tatlıcığım,ağlamıyacaksın.
Rüyalarında korkmıyacak,
Kudurmuşların acı çığlıklarını
artık duymıyacaksın.
Söz veriyorum sana.
Sende mutlu çocukluğunu yaşayacaksın

Öyle bir kolye yaparlar ki ustalar.
Zincir zincir,halka halka,taş taş.
Öyle ustalıkla yerleştirirler ki yanyana.
Rengin her tonu, yalan yalan parıldayan.
Öyle bir kolye yapar ki ustalar.
Graniti zümrüt,traverteni cevher sanırsın.

Dedemler şehittir,sazı sözü yok.
Künyeler gelmedi,izi tozu yok
Çiğnetmem vatanı,yüzümüz bizim
Şanlı bayrağım,gözümüz bizim.

son baharın son demlerinde;
kuru dallara sarılı umutlarım.
savrulmayı unutmuş,
son yapraklar gibi.
karanlığın acımasız ayazında;
buz kesmişte feryatlar,

Güneş yağar alıal morumor yaylalara bahar zamanı
Dağlar; at başı, gelin duvağı.Vadiler; kıştan kalma yamaç kar
Hışımla koşturuyor Haçka deresi, Önünde Karadeniz var
Dağlar çiçekten eteklerini salıvermiş çimene.Heryer çam
İzgarada balıklar.Hep çiçektir oralar menekşeli yaylalar.
Tavşan,kuzu dolaşır. Derelerde alabalıklar oynaşır