Sevmek mi sevilmek mi bilmiyorum
Dile en kolay geleni
Papatya falı zannedip de sevgiyi
Görmedik kaçan fırsatı elimizden
Sana doymadan sevip yaşamak nedendir?
Yere değen bakışında göze diken miyim?
Köyüme uğramayan nehrin şelalesi sen,
Koynuna girmeden zülfüne dolanan yel...
Tomurcuk olmuşken aşkı dalında baharın
Boşuna boynu bükük dolaşmak nedendir?
Büyük bir boşluktayım, uçsuz bucaksız
Tutunacak bir dalım yok senden başka
Ateşi kalmamış, tükenmiş, ocaksız...
Hasretim yıllarca katıksız bir aşka
uzaklarda,
şehrin ışıkları bir sisli hayal içinde
kaybolmuş...
mehtap
çökmüş sulara sinercesine,
susmuş
Bak senin için geldim
gelmesen de yanıma
Senin için gülüyorum
gülmesen de yüzüme
Bıkmadan bekliyorum
bilmesen de beklediğimi
Söndü gözlerinin feri, tutuldu nutkun;
Görünmez oldu güneşi artık bu ufkun!
Bir uzak diyâra yolcusun bu Nisan'da,
Ümitlerden bir eser yok, yağan yağmurda.
Ay ışığı yüzerken
Engin denizde yavaş yavaş
Yıldızdan yakamozlar savrulmuş
Bense bir şarkı tutturmuş
İlan-ı aşk ediyorum o gece...
Sen şimdi hazırsındır gitmelere,
Heyecan sarmıştır tüm on yedilik ruhunu.
Yarın nedir, nasıldır... derken geçip giden vakit,
Kalacak siyaha çalan beyazında bir fotoğrafın.
Bense yine uzaktan geçeceğim,
Bir ayağı çukurda, yorgun...
Pembe ufukları hatırladım da gece!
Yağmur sonrası bir gökkuşağıydı sevgim.
Çamın iğnelerinde süzgün bakışların,
Çiğ damlası ki yanaklarımdaydı öyküm.
İzmir, hayâlimde bir kuştu kanatlanan;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!