Hani Arkadaşlarım Vardıya
Hani arkadaşlarım vardiya,
Yanımda, her adımda, her zor günde.
Hani güldüğümüz, birlikte ağladığımız,
Şimdi neredeler? Sesleri bir rüzgar gibi kayboldu.
HANİ GİTTİN YA
Hani gittin ya,
Bir sabah güneşi gibi kayboldu gülüşün,
Ve ben, ardında sadece silik bir iz bırakarak,
Bütün dünya kadar yalnız kaldım.
Hani Nerde O Övenler Şimdi
Hani nerde o övenler şimdi,
Hani nerde o sözlerle yüceltenler?
Beni bir zamanlar parmakla gösterenler,
Şimdi hepsi kayboldu, nerede onlar şimdi?
HANİ SEN GİTTİN YA
Hani sen gittin ya,
Ve ben hala seni bekliyorum,
Bir zamanlar kalbimde hep sen vardın,
Şimdi ise boşlukta kaybolan bir hayalin,
Harcanmış Hayatlar
Bir sokak lambasının altında kaldı gölgem,
Yarım kalmış hayaller, tükenmiş bir özlem.
Kaldırımlarda yankılanan ayak sesleri,
Bir zamanlar koşan, şimdi yorgun izleri.
Hasret
Sana susuyorum bu gece,
Gözlerimi kapattığım her an
Adını sayıklayan bir rüzgâr geçiyor içimden.
Ve ben
Hiçbir yere sığamıyorum...
HATIRAM OLSUN
Gidiyorum...
Ama sessizce değil,
Kalbimde bin kelimeyle,
Gözlerimde bir damla umutla...
Hatıram Olsun Sana
Hatıram olsun sana...
Bir gülüş bırakıyorum gözlerinin kıyısına,
Bir bakış serpiyorum avuçlarının arasına,
Belki bir gün,
Hayat
Hayat, bir yolculuk…
Kimine uzun, kimine kısa.
Kimi gülerek yürür, kimi düşe kalka.
Bazıları en güzel manzaralara şahit olur,
Hayat Değil, İnsanlar Yordu
Hayat değil, insanlar yordu beni,
Güvenip de sırtımda taşıdıklarım,
Söz verip de unutanlar,
Yüreğimi üşüten sahte dostluklar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!