Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Gezer dolaşır dünyada
Gözü gönlü parada
Bütün suçlar dostlarda
Olmaz alacağı olur borçlarda.

Kendine bakmaz utanmaz

Gökyüzüne meydan okurcasına,
Salkım,salkım kayalıklarına,
Eğilmez başlarına,
Tepende uçan kartalına,
Selam sana dağlarım.

İhramı belime sardım,
Arafat dağına vardım,
Çoktur benim günahım,
Selam sana kabem.

Selam Rüknü Yemaniye,

Binboğa dağlarında çiriş topladın mı, Kengerden tereyağlı pilav yaptırdın mı, Açık ekmekle yemlik yedin mi, Sen Afşini bilir misin. Koyundan süt sağıp içtin mi, Tarlada yoncayı tırpanla biçtin mi, Sapı yabayla kağnıya yükledin mi, Sen Afşini bilir misin. Öküzlerle tarlada gem sürdün mü, Sığırların arkasından yürüdün mü, Çalışan ırğatlara azık götürdün mü, Sen Afşini bilir misin. Samanın tozu sırtını yaktı mı, Sabahlara kadar bostan suladı nmı, Çamurdan arklar yaptın mı, Sen Afşini bilir misin. Mustafa bir çoğunu yazmadı, Tandırda çökelik kömbesi yapmadı, Tarhana çorbasına kekik koymadı, Sen Afşini bilir misin.

Bu günlerde değişik olaylar gördüm,
Kendi,kendime düşündüm,
Gördüklerime üzüldüm,
Seçim bürolarını gezdim.

Varıp çaylarını içtim,

Seher vaktinde ılık bir rüzğar esiyor,
Sabahın sessizliğini bozuyor,
Başını kaldırıp gökyüzüne bakıyor,
Kendi,kendine bir şeyler mırıldanıyor,
Seher vakti.

Gök yüzünde parlayan aysın,
Işıkları sönmeyen yıldızsın,
Asya dağlarından atılan oklarsın,
Bayraklarda taşınan tuğrasın,
Sen orta asyada doğan güneşin çocuklarısın.

Bayrağım dalğalanır senin bağrında,
Olurdun Alparslanların,Yavuzların sevdasında,
Senin için akan kanlarımızda,
Sen vatansın.

Sen bizim göz bebeğimissin,

Eşim dostum bu sevdayı bilmez ki, İçimdeki ateşten haberi olmaz ki, Yazayım kağıt kalem vermez ki, Utanma ne olur benden. İçimdeki duyğu başka sevda, Hücrelerim donar kanda, Yazıp söylerim her canda, Utanma ne olur benden. Anında gelir sevğin, Gelmeden dünyaya ettim yemin, Ol demişti sana emin, Utanma ne olur benden. Çoşar içimde patlar volkan, Yaratan her şeyi canan, Hakkın verdiği güzelliğe bakan, Utanma ne olur benden. Elimde değil çoştuğum günler, Parlayı verir içimdeki güneşler, Gönül şerbetini bana verenler, Utanma ne olur benden. Mustafaya Allah verdi bunu, Vallahi elimde değil bilin şunu, Bulmak için yürür giderim onu, Utanma ne olur benden.

Niçe zalimlere mezar oldun,
Mazlumları sen korudun,
Toprak.

Rüzğarlar toz etti savruldun,
Bizleri yapan çamurdun,