Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

İlk bahar ayında turnan gelmedi
Şafaklar oldu ötmedi
Gözümde güzellikleri gitmedi
Gök yüzünde kanatları çırpmadı
Hani turnaların Afşinim.

Elimizde olanı verdik,
Ona hürmet gösterdik,
Yaptığı kötülükleri sevdik,
Ağa dedik paşa dedik.

Biz sovan ekmek yedik,

Akşam yine karanlığa sorak,
Düştüm gurbete evim uzak,
Gel sılana inadı bırak,
Ağardı saçlarım bembeyaz.

Bu kadar hasretine yürek dayanmaz,

Dalgaların sevda türküleri söyler
Selam verir köpüklerine güneşler
Rüzğar sana söyler türküler
Köpür yine Akdeniz.

Sana aşık oldu Barbaroslar

Karapınar sarsal yaylasını gördüm,
Çağlayan kömürün suyunu övdüm,
Şivli dağına doğru yürüdüm,
Anlatırım kömürün gözünü.

Kömür köyü üzdü beni,

Tozlar dumanlara karışır,
Genç taylar yarışır,
Kızlar onlara bakışır,
Yaylaları nasıl anlatam.

Yayılır koyun sürüleri,

Afşinimde yaşar insanları,
Güzeldir huyları,
Aklımdan çıkmaz sevdaları,
Afşinimin insanları.

Severim onları huzur bulurum,

Bir zamanlar olurdu baharınız,
Açardı türlü,türlü çiçekleriniz,
Cıvıl,cıvıl uçardı kuşlarınız,
Dallarınızda çocukları salandırırdınız,
Gözlerim görürmü o baharı.

Dünyanın şanına şöhretine güvenme,
Bir gün sanada gelir övünme,
Hiç bir zaman yapılanları görme,
Aldanma dünyanın güzelliğine.

Güneş doğar sonunda batar,

Yoldaş olasınız bana dağlar,
Sarı renkli yosun tutmuş kayalar,
İçinde gezdiğim bahçeler bağlar,
Bu gün efkarlıyım dağlar.

Kendimi size emanet ettim,