Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Bakı verdim atlas dağına
Gönül vermiştim bağlarına
Kar yağardı oyaklarına
Kayalarında ötüşen kuşlarına
Ağlatma beni atlas dağı.

Bugün yeni bir yıl
Hayat hüzünle başlar
Umutsuz yaşamım hüsranı kollar
Özlemler yıllar artıkça artar

Bugün yeni bir yıl

Toprağına sahip çıkmayan
Ölülerin değeri olmayan
Gözyaşlı analar ağlayan
Karanlık günlerimizi sormayan
Feryat ediyorum kaderime

Bir gün olurki gider günün,
Çöker evine kara hüzün,
Kapanır simsiyah gözün,
Mezar taşına adın yazılır.

Kapında kaynar suyun,

Yalan,dolanla götürür işi,
Onunla,bununla dostur kişi,
Üzerlerine atmıştır aşı,
Yalakadır o kişi.

Sohbet eder hepsi yalan,

Ahırdağı eteklerinde incisin,
Bizim için Türkiyede cennetsin,
Kahraman madalyalı tek ilsin,
Gönüllerimizin başkenti KAHRAMANMARAŞ.

Topraklarında fışkırır kömürleri,

Şan şöhret sende dediler,
Yalanlarla beni sevdiler,
Gelene gidene övdüler,
Para para para.

Görenler dost oldular,

Gördüklerim isyan ettirdi beni,
Atarlar bir gün zindana seni,
Görmedim fakire hakkını vereni,
Kimilerini astın darağaçı.

Ayaklarımıza takılı garibanlık prangaları,

Coş deli gönül coş
Bugünde geçti ömür boş
Yeni güzel günlere koş,
Yaşamak insan için hoş

Yollar uzadı yaşamam için

Yıllarca gözümün önünden gitmen,
Küskünsün bize söylemen,
Kalkıp yanımıza gelmen,
Kahırlısın biliyorum bizlere sen,
Düşünürüm.