Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Hamiş Mustafa

Kalede uçuk evde oturdu,
Yoksulluk onun yurdu,
Bulamazdı yakaçak kızmazdı su,
Vardı Hamiş Durdu.

Suyun kırağında oturur,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Baharın güneşin bağrına dolsun
Al bu yazımı sende hatıra olsun
Seviyorum desem belki unutursun
Üzerinde bir resmim bulunsun.

Bahar geldi açıldı güller

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Çocuk parklarında neşeyi öğrendim,
Minik yavruları sevdim,
Annesine adını söyledim,
Çocukları sevdim.

Kimileri kız,kimileri erkek,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Nerede o güzel kızlar pınarı,
Yukarı obadaydı kaplankayaları,
Günlerim geçti gözpınarları,
Beycağızda olurdu kozları.

Yaşadım yıllarca aşağı obada,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Görkemlidir zümrüt yaylaları,
Tepelerin tacıdır ormanları,
Güzellik verir akarsuları,
Sivri tepelerin göklere ulaşır binboğaları.

Gönüllerin zirvesi atlas dağı,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Gezdim dolaştım yoruldum,
Onu kendi yerime koydum,
Geçen giden yolculara sordum,
Felek bana sordu.

Yüzüme gülenleri arkadaş sandım,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Sizi bilir Sakaryalar
İlçemizin yüz akları
Tarih söyler şanları
Afşinimizin oldunuz gururları.

Nerede Kuvay-i Milliye'yi kuranlar

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Bakarım çevremdeki kişilere,
Benzemezler hiç birbirlerine,
Yaşar gider kendi kendilerine,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Bilmezler kimsenin derdini,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

İçimi dağladı gördüğüm gariban,
Tabakasından çıkartıp tütünü saran,
Baktı uzaklara içimi dağlayan,
Garibanım.

Siğarasındaki duman yıllarını anlatıyordu,

Devamını Oku
Hamiş Mustafa

Afşinde yoksul ailenin çocuğuydu, Günleri çile doluydu, Bir gün kendini Ankarada buldu, Anlattığım dostlarımdı. Hayalleri büyük şehirde yaşamaktı, Yaşadığı günlerinden bıktı, Kendini yoksulların arasına attı, Anlattığım dostlarımdı. Büyük insan olmuştu, Vatan için bu yola baş koymuştu, Geçirdiği zor günleri unutmuştu, Anlattığım dostlarımdı. Bakı verdi yaşadığı yıllarına, Hizmet yapmıştı vatanına, Gelmişti yolun sonuna, Anlattığım dostlarımdı. Hayaller kuruyordu gelmek için Afşine, Varmak için zamanla yarışıyordu evine, Gönlünü vermişti yaşadığı ilçesine, Anlattığım dostlarımdı. Siyah saçları bembeyaz olmuştu, Beti benzi solmuştu, İçindeki umutları konuştu, Anlattığım dostlarımdı. Mustafa dostlarını anlatı verdi, Onları görünce gözleri gülerdi, Beraber geçirdiği yılları severdi, Anlattığım dostlarımdı. Not. Dostlarım aklıma geli verdi bu şiirimi gece vakti yazı verdim. 02.09.2011

Devamını Oku