Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Sana vermişiz kanımızın renğini,
Dünyalarda dalğalandırdık hilalini,
Helal etmişlerdi sana kanını,
Kale burçlarında parlatmışlardı yıldızını,
Sana kurban olayım Bayrağım.

Bir gül düşünürüm,
Domurcakları sanki gönlüm,
Yaprakları olur hüznüm,
Dikenleri benim günüm.

Zakkum hayatımın acıları,

Usandım dünyanın fırıldaklarından, Yalan yere haber yapanlarından, Yalaka yaşayan şapçakçılarından, Umudum oldu çizği filimler Televizyonda anlatılır yapılan cinayetler, Yüzümü güldürmez bu haberler, Herkeş birbirlerini kötüler, Umudum oldu çizği filimler. Yalanla dolanla birbirini soyanlar, Kendilerini doğru yerde görenler, İçlerinde katmerleşen kinler, Umudum oldu çizği filimler. Verilen haberler içimi karartır, İnsan hakları vardır beni yanıltır, Gördüğüm yaşanan olaylar kanıttır, Umudum oldu çizği filimler. Sevği kalmadı beni korkutur, Her gelen bizi uyutur, Gazete televizyondaki haberler kışkırtırır, Umudum oldu çizği filimler. Ne oldu bize diye düşünür, Bakarım bu gidişe gülünür, Kardeşçe yaşanan günlere ölürüm, Umudum oldu çizği filimler. Mustafa görünen olaylardan utanır, Yazılan çizilen haberden kaçınır, Her gün kötü bir şey yaşanır, Umudum oldu çizği filimler

Sana ne deyim deli gönlüm,
Afşinimde kalır gözüm,
Payamcadan geçer yolum,
Unutmam Afşini.

Koyuntaşında yayılır sürün,

Sultanların Sultanı Hz. Peygamber
Yaşıyordu son günlerini hep beraber
Yanındaydı Fadıl Bin Abbas elleri beraber
Gözleri Ali deydi sanki hayber

Ebubekir perişan güzeller güzeli yorgun

Dağların koyaklarında yetişin,
Sümbüllerle kekiklerle çekişin,
Karlı tepelerin güzelisin,
Binboğa dağlarının gülüsün ters lale

Şiir yazdım alay ettiler,
Neler dediler neler,
Kimileri bana güler,
Vay başıma gelenler.

Anlamazlar yazılandan çizilenden,

Camminin önünde namazı bekler,
Dürüst sanar onu görenler,
Aklıma gelir yaptığı şeyler,
Utanmaz adam.

Kandırdım sanar mevlasını,

Buğünlerde Türkiyemde oynanıyor oyun,
Bölünmek istiyorlar kötüye gidiyor sonun,
Vatanı için kanlarını dökenlere soru,
Seni çağırıyorum MUSTAFA KEMAL.

Uğruna can verdiğiniz bayraklar yanıyor,

Benim yarim gönlümün dağları,
Severim zümrüt ormanları,
Gönlümden çıkmaz akar suları
Ben sevdalıyım onlara.

Dağlarında uçan kekliklerine,