Halit Özdüzen Şiirleri - Şair Halit Özdüzen

Resmini gönlüme asıp ,
tekrarlarla ezberledim adını.
Ama isteksiz de olsan
gidişin gelişinden hızlı oldu,
nedense
Sen gidince, şarkılar suskun,

Hayatın şiirdi,
romana dönüştü tutamadın.
Roman hikaye olunca unutamadın.
Şimdi masal oldu,
kısacık da olsa
BİR varmış, BİR yokmuşlarla anlatamadın.

Sarı saçlarını kıskanan tüm çiçekler gibi
Eylül yaprakları da kıskandı.
Buna rağmen kuruyan yapraklar
rüzgarla melodi besteledi bizlere.
Parkta,oturduğumuz bank
sarı -kızıl yapraklar ve güllerle süslenip,püslenip

Ge-ce
iki hece
bazen bilmece
bazen güvence
bazen gülmece
bazen de eğlence olur.

"Baharda gel" dedin de,
"ben zaten bahardayım" demiştim.
"Karakışta nasıl bahar yaşanır" diye sordun.
"O gönüle bağlı" demiştim.
Gönül çiçeklerimden
bir buket sundum sana

Gül dedim.
Birgül dedim.
Bak gönlüme gül dedim.
Eğer gönlün gülmezse.
Bülbül gibi ol dedim
H.Özdüzen

Ben sana "gül" dedim
Sen bana "bülbül" dedin
Gülümser gözlerinle
Ağlarken de gül dedim !
Halit ÖZDÜZEN

Eğer biraz gülmezsen,

Solup yok olur o gül,

Sonra da çoraklaşıp,

Aşkın "A" sını bilmeden,
Hararetin "H" sini hissetmeden,
Muhabbetin "M" sini yaşamadan,
Acının "A" sını tatmadan,
Kederin "K" sini görmeden ,
Aşk yaşanır mı hiç ?

Dışarıda kar yağıyor
havalar buz kesmiş
ama gönlüm nasıl sımsıcak
Bir bilebilsen

Dışarıdaki bir kumru