Sarhoş Bir Şair
Elinde titrek bir divit kalem,
Önünde yorgun bir kâğıt,
Mürekkep damlalarıyla boyuyor geçmişi,
Yazıyor, yazdıkça kanıyor.
Sarhoş Cennet
Bir yer var, içerisi güzel;
Meyhane gibi, kadehler çokça.
Cennet gibi bir yer,
Cennette meyhaneden ibaret.
Sebep ve Sevda
Sevmek için neden mi gerek?
İnsan nedensiz sevemez mi?
Yaşamak için can mı lazım?
İnsan bakışlarda var olamaz mı?
Sen Benden Gittiğinde
Gönlümü susturdum, usulca ıslah ettim...
Seni, içimin en derininden azat ettim.
Ben senden usul usul çekildim —
Sen, benden kopup gittiğinde...
Seni Öldürdüm Sevginle
İstemiyorum artık — git!
Durma karşımda, yüzsüz, defol, çekil gölgemden.
Ardına bakmadan başkalarına git,
Yüzsüzlüğün içimi ürpertir, buz keser hiçbir sitemim.
Sen Var Ya Sen…
eller bilir mi seni nasıl sevdiğimi
bilmezler…
bir akşamüstü vapur dumanı gibi saklarım içimde
kimileri hor görür bu sevdâyı
Sessiz Çığlık
Nedendir, bilinmez;
zamandır sürükleyen beni
sonsuz diyarlara,
her zerreden, her sesten ırak...
Sessiz ve Sensiz
İnkar etme, sen de sevdin.
Şimdi sevmiyorsun, bilirim.
Kayboldu gözlerin gibi sevgin.
Bilirdin, ne de çok severdim gözlerini.
Sevgiden Emeklilik
Emekli oldum sevgiden yana,
Gönlümü hoş tutmak artık mazide kaldı.
Bir zamanlar iyiydik geçmişin özünde,
Ama şimdi o geçmiş, bir zindana döndü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!