Mümkün Müdür
Bedenî sevmem, çıkmam mümkün müdür?
Karanlıklar içindeyim, çıkmak mümkün müdür?
Ruhu sarmış, bedenden kurtulmak mümkün müdür?
Sâfi etten bir mahpustayım, çıkmak mümkün müdür?
Neyleyim
Gidiyormuş,
Yolu açık olsun.
Sevmiyormuş,
Canı sağ olsun.
O Gece Gittiğin Günü Öldürdüm
o gece gittiğin günü öldürdüm
sokak lambalarını susturdum önce
hiçbir şey görmesinler diye,
sonra gölgelerden hesap sordum
Olacak
Bedenim çürüyecek,
Ruhumun çürüdüğü gibi.
Kanlar akacak durmadan,
Gözyaşlarım gibi.
Ölüme Yolculuk
Ölmek istiyorum;
Ölmeyi arzuluyorum...
Ölümle tanışmak istiyorum,
Öldürülmek istiyorum.
Özlemin Bahanesi Ay
Sıcak bir Haziran gecesi,
Bir umut tanesi kadar parlaktı ay.
O kadar muazzamdı ki,
Şiir yazasım geldi,
Reva
Özlemek midir sevmenin yarısı?
Bir kuş kanadında taşınan umut,
Gözlerde sessiz bir bekleyiş midir sevmek?
Yoksa gurur mudur seni zincire vuran,
Ruhun Teninde
Can dururken bedende,
ellerimde paslı bir hançer —
ayırıyorum gölgemi etimden,
kan değil, karanlık akar içimden.
Ruhu Revan
Bir insan nasıl ölmeli,
Daha nefesi varken göğsünde?
O ruh nasıl durmalı,
Yüreği sökülüp, yalnızlığa gömülmüşken?
Sanma Ki Özlem
Aklına gelirim ansızın bir gece,
Uyuyamazsın belki de o gece.
Sanma ki seni özlediğimdendir,
Sanma ki beni özlediğindendir.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!