Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

Alt tabakada
alık alık bakanlar kurulu değil mi
bakarsan bağ olur-üzüm olur şarap olur iki gözüm
bakmazsan da göremezsin

Bağlamıştır papuçlarının bağını

Bunca zamandır
iyilik türküsü tutturmuş gidiyor insan soyu.
kendine bir iyilik yap çeneni tut
veya çek git.

Bu söz doğru sözmü dür,

Ayak izlerini terk ettiğimizden beri
geri dokunur kalbin inceliği parmak uçlarımıza
önce ellerimiz üşür belleğimizde.

Yaşamak sevincime ve insanı sevmeme darağacı kurarsan adalet,
bil ki ipini sevgi çekecek boynuna

Yirmidört saat çarpan kalbin şiir mesaisinden alacağın bedel
evrenselliğe uzanmak galiba.

Geceye geç
sabaha erken oldu uyku vakti
hoşçakal

Aradığınız hafta sonuna ulaşılamamaktadır
(yemsizlikten)
gökyüzü bir süreliğine kapalı posta güvercinlerine
açlıktan
kanatlarını çırpacak dermanları bilem yok

Gördüğüm kalabalığı bir bölü ikiye böldüm
tenhalaştı geride kalan yüzler
kıyısında kuytusunda kalbimizin
ruhuna su götürmez gerçeği karışır aklımıza

sorarsan tenhaya nereye gidiyorsun

Gül’ün matemi düşer söze
söylemeye mecalsiz dudaklar
yaşamın yakasından tutup,
silkelenmiş geceler sıyrılır etin kemiğinden
sen yoksun.

Seni
senden

beni benden
alıkoyan inkara töreler tanıklık
Bir törenin;

Çokta farklı değil idi
aynı terane

Kılı kırk yarsan
ey kısır döngü
kafamın estiğince gelir gelir gelirim

yüzüm kesilmiş
sapsarısına sar beni.
Telaşsızlığım sana güvende saklı.

sessizliğin.