Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Yunusların aşkı dadaş sende yaşar
Hacı Ahmet baba Horasana.şan katar
Duducu köyünde Tapduk Emre yatar
Benim güzel anayurdum.baba yurdum
Manevi güzellik dolu Erzurum yurdum

Düşmanlar düşmesin Mehmet’im senin de eline
Bükülmez senin çelikten ellerin ve bileklerin var.
Sen efsanesin bil düşmanlar yaklaşamaz yanına,
Göğsümüzde sarsılmaz Allaha tam imanımız var

Bu miras kalmıştır, yiğit Alpaslan hükümdarımdan

Yolun düşerse Malatya’nın ilçesi Arapkir’e
Yağlı büğlü tandır kebabı yede bak keyfine
Hayran kalırsın şirinliğine hem de güzelliğine
Dere tepe yollarına can yoldaşlarım sor beni

Öğle vakti girdim kaysı diyarı Malatya’ya

Geziyorum bir bir
Ankara sokaklarını
Arıyorum geçmişi
Bir akşamüstü
Her şey yabancı
Bulamıyorum eski

Akşamın yeni doğmuş yıldızlarına
Cananın derinden hülyalı bakışlarında
Hisseder kaderin ağırlığını omuzlarında
Anlatır küllenmiş aşkları tarihin sayfalarında
Efsanelerde anlatılır tutkulu nice aşklar
Zamana mal olur o tutkulu candan sevgiler

Davul vuruyor dan, dan
Ben ona hasretim çoktan
Sesi geliyor güzel diyardan
Erzurum sesi davulum benim

Halil Çolak 17.9.2005 Ankara

Kan içinde kalmış Filistinli çocuk
Duyarsız bu dünya yapılan alçaklık
Sadece bekliyor ufak bir insanlık
Filistin’e yapılan gerçek bir alçaklık

Ar ediyorum bu dünyada yaşadığıma

Baktıkça eski haritaya gurur veriyor ecdat.
Ne hale gelmişiz gaflet içinde olan millet.
Türk’ ün tarihinde yoktur böyle bir zillet.
Uyan gaflet içinde uyuyan benim millet.

Bu gidişle ne devletin kalacak nede millet.

Kırık düşler içinde hayaller
Yok olup giden o umutlar
Sahte olan dostluklar
Kaybolur gider zaman içinde

Zaman en iyi ilaçtır derler

Sinem kan ağlıyor
Düşmanlar bayram ediyor
Felekler bile ah ediyor
Vatanım elden gidiyor

Vicdanlar kararmış