Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Savaşırken Ne topuz vardı nede-tüfeğimiz
kazma ile balta ile geldik bu günlere…
hayatımız ve gecemediğimiz istiklalimiz
onurumuz,şerefimizle bu günlere geldik…

millet olarak ne kemik yaladık,büküldük,

Gözlerinden yağmur gibi yaş boşanıyor
Analar kaybolmuş çocuklarına ağlıyor
Çocukları kaçıranların vicdanı sızlamıyor
Niçin köklü çareler niçin artık bulunmuyor

Yağmur gibi gözlerden yaşlar akmasın

Bütün varlığını sana bağlayan
Senin sevginle ümitlerini besleyen
Sensizliğe için için ağlayan
Rüyalarımı süsleyen değilmisin?

Halil ÇOLAK 9.7.2006 Ankara

Sen karanlık gecede mehtabım
Dolunaylı gecede sen ayım
Sen doğ, ben sadece bakayım,
ÇÜNKÜ BEN SANA HAYRANIM

Bulutlu havada yağmurum

İçim dışım senin aşkın
bu dost senin maşukun
zikreder nabız atmışım
gönül dolu senin aşkın ile

peygambere yoldaş olup

Kimi eli öpülecek,kimi kapıdan kovulacak
Bazıları ise taç yapılıp başa takılacak
Gül gibi daima koklanacak bağra basılacak
İşte bunlar bizim Kadınlarımız analarımız

Allah verdi onlara verdi cenneti ayakları altına

Erzurum sırtını dayamış sana
Şan ile şöhretli can palandöken
Zirvende yer alır ejder tepesi
Karların otağısın sen palandöken

Yaz olsa da zirvende buzun erimez

Dağlar denizler bir araya gelse
Karşıma her türlü engelde koysa
Bütün dünya bana karşıda çıksa
Sevgi engellenemez, benim sevgilim

Sevgi öyle bir duygudur ki hemen silinmez.

Haksızlık karşısında Türk olanın susmazda dili
Haklının yanındadır bu milletin tarihi geçmişi
Seni ilk sefer alkışlıyorum Erdoğan başbakanı
Türkün asaleti budur işte gösterdin başbakanım

Üç buçuk çapulcuya er meydanı asla verilmez

Bu bayram türkün bayramı
Haydı dostlar biz eğlenelim
Atamızdan kalan bu bayram
Gelin nevruzumu kutlayalım

Baharımız artık bak geliyor