Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

Domur domur güller açar
Sevginin olduğu yerde
Fitne barınamaz kaçar
Sevginin olduğu yerde

Sevmeyen insan darılır

Bak efendim bahçe bağa
Ekmek ile aşı sevgi
Lazım olan ölü sağa
Kainatın başı sevgi

Dünya sevgi ile döner

Niçin taş atarsın kendini bilmez
Hiç olmazsa insan gibi gör beni
Eğriyi bura kıp doğruya gelmez
Bilmiyorsan bir bilene sor beni

İçimde geziyor koca kainat

Isıtmıyor insanları şiirlerim
Şiir getir diyorlar bizim eve
Ya da hiç gelme
Görmesen de olur bizi
Ya şiir yazarak gelirsin
Ya da sevdasız kalırsın

Şeytana sarılıp yatan ananın
Çocuğu iblistir soyu değişmez
Irgatlık yaparken doğan dananın
Çifte koşamazsın huyu değişmez

Kalp öküze nodül vursan aldırmaz

Bu gün bir vezirin vekili sensin
Çekildim yanına car diye geldim
Ya merhamet eyle ya lütfet öldür
Aşıkım muradım ver diye geldim

Çekilsin askerin açılsın bahtın

Bir dost arıyoruz yerin dibinde
Yar kazıyor ben kazı yom bilen yok
Yağ gibi eridik aşk kandilinde
Yar sızıyor ben sızı yom bilen yok

Yüreğim kurudu içim susadı

Ayrılık ok oldu sevdalar hançer
Hep uykusuz geceli yom gel gayrı
Sevda kılıçları ortadan biçer
Anlatmaya bocalı yom gel gayrı

Ayrılığa saray yaptın oturdun

Tuttun beşiklerden ellerin sıcak
Üşütmedin beni sen sardın anam
Bize sevgi verdin sen kucak kucak
Her sofra başında sen vardın anam

Canından can kattın kanından kanım

Mideyi öldürür sindirim durur
İçme şu zıkkımı bırak kardeşim
Kanı uyuşturur ciğeri vurur
İçme şu zıkkımı Bırak kardeşim

Paketi çakmağı hemen kaldır at