Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

Ne kumda karga damı
Ne kiprit kutusundan ev
Kirazdan küpe yok
Kulaklarında
Çocukların

İğdam veremezdim aşk sarhoşuna
Leylaya mecnuna çöle kıyamam
Bırak dil dökmeyi boşu boşuna
Aslıya kereme küle kıyamam

Hüküm verip kıyamazdım bir cana

Bezirganlar din soruyor
Sevgi dinim imanımdır
İnsan oğlu ümmül kitap
Sevgi benim kuranımdır

Sevgi ile dolsun tasım

Benim istediğim sevgi dostluğu
sevgi pınarından açın musluğu
benim dünyam kabul etmez küslüğü
hoş görelim sevilelim sevelim

nefsinden şeytanı öldürmek gerek

Gün günü artıyor derdim ayyuka çıktı çilem
Satamadım alan yok günlerim doldu elem
Aşkın dilinin ucu ne dese yazar kalem
Bülbülün güle döktüğü canda aradım seni
Aşkın damardan öptüğü kanda aradım seni

İlaç diye zehir sürse hekimler
İnadına sevgi inadına aşk
İdamıma hüküm verse hakimler
İnadına sevgi inadına aşk

Sevdalar tutuşsa ciğerim yaksa

Gizli gizli plan yapıldı handa
Atatürk O hali gördü turnalar
Vatan hainleri istedi manda
Onlar Atatürk’ü yordu turnalar

Üzüldü Atatürk dişini sıktı

Yıllardır bu millete gölek suyu içirdik
Hayalet denizinde kıl köprüden geçirdik
Sevgi barış gelmedi hoş görüyü kaçırdık
Bu günlere erken dedik yarınlara kaç kaldık
Rüyamızda havyar yedik uyanınca aç kaldık

Borçluyum insanlığa
Ödeyemedim anamdan emdiğim
O apak sütün hakkını
Ateşten gül uzatıyorlar insanlığa
Dalında Halepçe var
Yaprağında Kerbela kokuyor

Koyunlar ağlıyor kuzular yasta
Çobanlar gütmüyor eskisi gibi
Adresi bilmiyor değişti posta
Mektuplar gitmiyor eskisi gibi

Ana ayrı çocuk ayrı uyuyor