İnsanlarla aranda taştan duvarlar örme
Mesafeler koy ki ne sen onları
Nede onlar seni incitsin
Unutma herkes haklı kendince bu zamanda.
Ben haksızım diyen birine rastladın mı
Hiç hayatında..
kıyafetlerini değiştirmekte
Hiç bir sıkınca görmedi insanlık
Ama zihniyetlerini değiştirmemekte
Israr ediyorlar
Bazı insanlar vardır
Söylediği kulağı duymaz
Duysa da kendini bilmez
Bilse'de vicdanı el vermez
Ne yapsan ne etsen
Olmaz
Ben kim miyim
Ben bu günün
Senin unuttuğun o günün
Yıllar geçse de
Nefes aldıkça
O günün hesabını
Herkes yaşadığı kadarını bilir
Kim ne bilsin neler yaşattığını
Bilse de
El vermez karadır vicdanı
Allah'tan başka tutunacak bir dalı olmadığını
Yaşayarak öğrenmiş bir insan
Hayatında kaybedeceği sadece
Çürük olan insanlardır.
Hep kendime sığınacak bir liman aradım
Onca kalabalığın ortasında yapa yalnız kaldım
Uzaklara dalıyor gidiyor gözlerim
Kendini arar durur benliğim
Yalnızlığa sığınır ruhum
Ne anlayanı ne duyanı olur bu feryadın
Kaybolmuşum ben senin gözlerinde
Kendime hep sığınacak bir liman aradım
Onca kalabalığın ortasında yapa yalnız kaldım
Uzaklara dalıyor gidiyor gözlerim
Kendini arar durur benliğim
Yalnızlığa sığınır ruhum
Üzdüler mi seni be can
Senin de kolunu kanadını kırdılar mı
Hiç ummadığın yerden mi kırıldın hep
Vefa yerine vefasızlığı
Sevgi yerine ihanetimi gördü gözlerin
Deli dolu yaşamak varken hayatı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!