Halep Şiiri - Gökhan Onma Ebuelfiya

Kaç zamandır aklımda yoktun.
Bugün yolun düşmeli, orada durmuşsun.
Hüzünlü olmalısın ve yorgun,
Yoksa kalbim kaç zamandır bunlardan yoksun?

Nereden geldin, nereyi terk ettin?
Mevsimi değildi çirkin sesli bülbüllerin, açmayan çiçeklerin.
Halep yıkıldı, dediler; ondan mı geldin?
Gittiğin mevsim kaç Halep gibi beni harap ettin.

Ve neden hep geceleri uğradın?
Konuşup konuşup uykularımı kaçırdın.
Kaç yolu aştın, kaç çölü,
Ki gözlerimden her seher yağmurlar yağdırdın.

Şimdi git, al hüznünü, yorgunluğunu.
Tut çöl yolunu, Halep de al soluğunu.
Çalma benden mutsuzun mutluluğunu.
Ey âb-ı hayat, istemem senden yaşam suyunu.

Ev sahibi belleme beni, ey misafir.
Gönlüm sana Halep gibidir:
Yanından geçersen, bakıp gitmektir.
Gideceğin yerin yoksa, kalacağın en masum yerdir