Bir sokak var, her sabah adını fısıldıyor,
Bir deniz gözlerini hatırlıyor durmadan.
Ben susuyorum; çünkü konuşsam
yağmur başlıyor şehirde.
Bir martı geçiyor penceremden,
belki senin sesin, belki rüzgâr.
Bir fincan kahve soğuyor masada,
ben hâlâ seni düşünüyorum,
tadı sende kalmış zamanların içinde.
Ne bir mektup yazabiliyorum sana,
ne de yazmasam durabiliyorum.
Aşk bu mu bilmiyorum
ama yokluğun varlığından daha kalabalık.
Ve inan,
her akşam biraz daha anlıyorum seni
ama hâlâ anlatamıyorum.
Aşk
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 22:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!