Pınar Özen - Hâl dili Şiiri - Antolojime ...

Ne gelen var ne giden halbuki..
Belki de kimseler gelmeyecek ve gitmeyeceklerdir hiç..
Ben yine de kimsenin göremediği bir gökyüzü hayal eder, hep ona kaldırırım bakışlarımı..
Onunla huzura dalar, onunla sonlandırırım kara kışlarımı..
Uzak iklimlerine gönderirim göçmen kuşlarımı..
Ne bir ses, ne bir sûret..
Dökülüyor gözlerimden göğe;birinden hasret diğerinden gurbet..