1 Temmuz 2011
Hakkari’ye geleli bu gün tam bir yıl oldu. Acısıyla, tatlısıyla, olaylarıyla, göz yaşartıcı gazlarıyla, taş yağmurlarıyla, tozuyla dumanıyla… Koca bir yılı geride bırakmış bulunuyorum.
Evet…
Patlatılan iki ses bombasının yankılarının sürdüğü 1 Temmuz bu gün. Akşam evimdeyken ardı ardına yankılanmıştı sesler. Artık alışkındık böyle seslere. Duyduğumuz zaman yaptığımız ilk iş; nereye atılmış ve arkadaşlarımızdan yaralı var mı sorusunun cevabını öğrenmeye çalışmaktı. Elhamdülillah. Her ne kadar bize yönelik olsa da yaralı yoktu. Bu gün dağıtılan bildiride, gece yapılan eylemlerin birinin cemaat evlerine diğerinin ise polisin oturduğunu tespit ettikleri bir eve karşı yapıldığını söylüyorlardı.Sebebini ise askeri operasyonlara bağlamışlardı.
Evet… Koca bir yıl. Dile kolay 365 gün. Tozlu havasını soluduğum, evden işe işten eve mekik dokuduğum tam 12 ay…
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
