Gönüllerden akanlar arşa uzanıyor.
Dudakların kımıltısından dağılan sayhalar,
göklere erişiyor.
Kaz ayaklarından sızıp toprağa karışan bir şeyler var.
Dillerin ucundan dökülecek her laf,
Son nefeslere ferman yazacak.
Soğuk soluklar rüzgara karışacak,
Gün batımı doğuşlardan daha değerli kılınacak.
Ve birileri,
bir gün bir kayanın üzerine çıkacak.
Ayakları yere sağlam basıyorsa eğer,
Hiçbir ananın feryatı o saatten sonra duyulmayacak!
Salkımdan sadece üzümler sallanmayacak.
Vakti varsa sakallı bir adamın,
Secdesiz kılınacak namazın.
Hak batılın gölgesine yansıyorsa,
Aynaları kırmak için bir mücahit gerek.
Güneş tekrar doğsun diye batanlara "Şehit" denecek.
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 16:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!