Hain Arkadaşlarım Şiiri - Kasım Kobakçı

Sırtımdaki yükün, görünmez izleri,
O aynalar ki ben değilim, boş bedenim,
Kırık camda bile, bulamıyorum kendimi,
Hep aynı yansıma, hep aynı boşluk.
Aynalarda kayboluyor, bu anılar,
Yansımam bile, benden kaçıyor.
*
Yansımam ki, içimde patlayan sessizliğin sesi,
Yansımam ki, kalbimdeki boşluğun aynası.
*
Aynalarda unuttum, gerçek yüzümü,
Bulamadım, aynada ararken kendimi,
Söyleyin bana aynalar, bu oyun ne zamana dek sürecek?
Sakladınız kendi benliğimi, benden çalıp,
Hapsettiniz beni, küçücük bir dünyaya,
Yalan söyleyip durdunuz, sonra da güldünüz,
Ne zaman ve nereden, aklıma girdiniz,
Beynimi zorladınız dün gece, delirdim sonunda.
*
Yalancı, hain arkadaşlarım aynalar,
Geçmeyen pişmanlığım, sızlayan kalbim,
Yaşlanmaz aynalar, sadık kullar aynalar.