Kimsesizlik denizinde kimse ararken
Kimsesizlik, bırakmaz oldu yakamı.
En acı zehri, merhem diye sararken;
Bunca ızdırabın yanında, firâkın revâ mı?
Gözyaşlarımı, inan yüreğime akıttım;
Kanayan yarama tuz basıyorum.
Hicran vadisine umutlarımı sarkıttım;
Bir inilti halinde hüznümü, yıldızlara asıyorum...
07.08.2002
Çarşamba
Kayıt Tarihi : 25.1.2004 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!