Habip Altıok Şiirleri - Şair Habip Altıok

Bana sitem edip küsen nazlı yâr.
Gönlüm seni, ben kalbimi özledim.
Çaldığın ömrümü, bana geri ver
Gönlüm seni, ben kalbimi özledim...

O bakışlar, göz süzüşler, ah u zar.

Dağlara
Taşlara
Kurtlara
Kuşlara
Kurulara
Yaşlara

Şairlik;
Şairlik ne okumak, ne yazmaktır.
Baharı dudaklarınla karşılamaktır.
Gökyüzünden süzülen kuşlar misali,
Şiirin kanatlarında yaşamaktır...

Eskiden derdik ki;
'Şu yoğurdu sarımsaklasak da mı saklasak? '
'Sarımsaklamasak da mı saklasak? '
Ne lan bu! ! !
Konuşmak yasak, yazmak yasak
Haramiye kızmak yasak

Sarıkamış, Sarıkamış.
Sarıkamış yüce dağmış.
Sarıkamış, Sarıkamış.
Üzerine karlar yağmış.

Sarıkamış, Sarıkamış.

Sürmüş atlarını Asya'dan, çok ötelerden,
Senin göçebe hayatın, durmaz m'ola Sarılar.
Suriye, Halep üzeri, Nevşehir, derken...
Türkmen Obası, bir yurt, kurmaz m'ola Sarılar?

Yaz gelince hazırlar, tongü ile tırpanı,

Hayat oyununda sahneye çıktım,
Yağ satarken, bal yalayan kast gördüm.
Döndüm arkaya şöyle bir baktım,
Elbir gördüm, çaşıt gördüm, puşt gördüm.

Menesperi, irezili, kirsili,

Şiirlerime neler yazarım?
Yazarken bir resim çizerim.
Cümlelerim kürdandır amma...
Kelimeler hezen gibidir...

Kafiye, nesir, heceyle uyak.

Bu zamanda şiir yazmak
Zor zanaat...
Dil ehlinden artakalan,
Kırıntılarla...
Geçiniyoruz işte,
Kıt kanaat...

Monolog
Yatak, yastık, yorganla
Kim uğraşır bunlarla
Düşünemem kara kara
Gelemem hiç öyle zora
Başımı bürür uyurum.