Hayalin düştüğü zaman gözlerime,
İçimde bir şehir uyanıyor, sessizce.
Soğuk gecenin koynunda, üşüyorken sokaklar,
Uykusundan uyanmıştı yalnızlığım, kan ter içinde.
Bedenim kocaman bir hapishane, tek mahkûm ise, sen.
Bir mahkûma kaptırmışım, tüm özgürlüğümü, ben.
Zaman, azgın bir nehir, alıp götürüyor her şeyimi,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta