Akşam üstü, hüznü gözlerinde
Benim içimde kanayan yara, bakışların
Ellerim üşüyor, tedirgin yarınlara sarılmakta
Kendi içimde mezarımı kazdım ellerimle
Dudakların ateş parçası, eritirdi kutupları
Benim buzuldan dudaklarımı çözemedin
İçinde yeni baharın kıpırtıları
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta